Hoe omgaan met stotteren
Vaak gehoorde en goed bedoelde adviezen als “Praat eens rustig”, “Denk eerst eens na”, “Adem eerst eens goed”, “Zeg het nog eens”,… helpen meestal niet.
Integendeel, het zal de spanning verhogen want een jong kind weet niet wat het dan precies anders moet doen en een ouder iemand weet meestal goed genoeg wat hij wil gaan zeggen, dat hij dit rustig moet doen en hij doet al zijn uiterste best om zo vloeiend mogelijk te spreken.
Beter is de persoon in kwestie proberen duidelijk te maken dat je het niet erg vindt dat hij stottert; “Het gaat wat moeilijk, maar ik wacht wel”, “Neem meer je tijd”, …
De zin aanvullen of in de plaats van de persoon spreken wordt meestal als onaangenaam ervaren. Als degene die stottert vraagt om te helpen kan dit gedaan worden, maar in anderen gevallen is de kans groot dat het als vernederend zou ervaren worden, zeker wanneer er verkeerd wordt aangevuld.
Als algemeen advies geldt dat je je als luisteraar het best “gewoon” gedraagt en de persoon die stottert ook aankijkt, als teken dat je naar hem luister. Verval echter niet in aanstaren. Door je gewoon te gedragen, te wachten tot de persoon is uitgesproken, laat je zien dat je luistert naar wat hij zegt en niet naar hoe het gezegd wordt.
Als je iemand die stottert niet verstaan hebt, vraag dan wat hij bedoelt. Doen alsof je het verstaan hebt om hem te sparen, geeft veel meer verwarring.
Als het enigszins mogelijk is, probeer dan het stotteren bespreekbaar te maken. Door erover te praten, neemt de kennis over het probleem toe en wordt duidelijker wat gewenst en wat ongewenst is. Hierdoor zal de communicatie aanzienlijk verbeteren.